آنچه مدیران باید درباره صدور ضمانت نامه بدانند.

• ۳۰ بهمن ۱۴۰۲
• نسیم اطلس ره نشان
• سمیرا سادات شاکری ( وکیل پایه یک دادگستری )

به طور معمول اکثر شرکت های تجاری به واسطه تعهدات و مراودات مالی خود با دیگر اشخاص ناگزیر از ارایه ضمانت نامه به جهت تضمین در اجرای تعهدات خود می باشند که شرایط و نکاتی که یک مدیر لازم است در راستای صدور ضمانت نامه به آنان اشراف داشته باشد را می توان به موارد ذیل تقسیم بندی نمود:
نوع ضمانت نامه
شخصی که درخواست صدور ضمانت نامه می دهد می بایست حتما به این موضوع توجه نماید که نوع ضمانت نامه صادره چیست. چرا که باید کاملا محرز و مشخص باشد که کدام ضمانت نامه بابت کدام تعهد صادر شده است. 
 این موضوع زمانی حایز اهمیت می باشد که بتوان پس از ایفای تعهد مربوطه ضمانت نامه صادره را ابطال نمود که از مهم ترین انواع ضمانت نامه می توان به ضمانت نامه پیش پرداخت، شرکت در مناقصه یا مزایده و حسن انجام کار اشاره نمود.
مبنای صدور ضمانت نامه
با توجه به اینکه ممکن است شرکت شما با یک شرکت دیگر همزمان مراودات مالی و تجاری مختلفی داشته باشد، به جهت مشخص شدن اینکه کدام ضمانت نامه بابت کدام یک از تعهدات قراردادی بوده است می بایست حتما مبنای صدور و یا همان قرارداد منعقده فیمابین در ضمانت نامه صادره قید گردد و به هیچ عنوان نباید پس از ایفای تعهد مربوطه، ضمانت نامه صادره را به تعهدات دیگر تسری داد چرا که ممکن است خلط مبحث رخ داده و در اثبات ایفای تعهد خود و اثبات حقانیت خود در خصوص ابطال ضمانت نامه با مشکل مواجه شوید.
الزام دارنده ضمانت نامه به ابطال پس از ایفای تعهد
توجه به این نکته بسیار حائز اهمیت می باشد که در قراردادهای تنظیمی که درراستای آن ضمانت نامه صادر می شود، می بایست حتما قید گردد که دارنده ضمانت نامه متعهد است حداکثر ظرف یک مدت مشخص پس از ایفای تعهد کامل نسبت به آزادسازی و ابطال ضمانت نامه اقدام نماید.
به عبارت دیگر با توجه به اینکه ضمانت نامه ها دارای مدت بوده و در راستای تمدید ضمانت نامه ها هزینه های متعددی به متعهد تحمیل می شود، حتما باید موعد مشخصی به جهت اقدام برای ابطال در تعهدات قید شود. 
مضافا تا زمانی که ضمات نامه ابطال نشود هر زمان خطر وصول آن شما را تهدید می کند.
استقلال ضمانت نامه
ضمانت نامه بانکی ، از قرارداد پایه، مستقل بوده و تنها در صورت مطالبه وجه الضمان از طرف ذی نفع، قابل پرداخت می باشد. به عبارت دیگر بانک نمی تواند ادعاهای ناشی از قرارداد اصلی را در نظر بگیرد. این مساله که ضمانت خواه از انجام تعهدات خود قصور ورزیده یا نه، یا اینکه ذینفع به موجب قرارداد مستحق دریافت خسارت است یا نه، موضوعی نیست که به بانک ارتباط داشته باشد. در واقع ضمانت نامه سندی مستقل از قرارداد اصلی است و الزامی برای بانک وجود ندارد که قصور ضمانت خواه را به اثبات برساند.
غیر قابل انتقال بودن ضمانت نامه
تعهد پرداخت بانک صرفا در مقابل ذینفع مندرج در متن ضمانتنامه است و ذینفع نمی تواند شخص ثالث را ذینفع ضمانت نامه قرار دهد. به عبارت دیگر به موجب ماده 6 دستورالعمل ناظر بر ضمانت نامه های بانکی، ضمانت نامه قابل انتقال و قابل تنزیل نمی باشد.
بدون قید و شرط بودن ضمانت نامه
علاوه بر اینکه ضمانت نامه، یک تعهد غیر قابل برگشت بوده؛ می بایست بدون قید و شرط صادر شود. به عبارت دیگر مطالبه وجه به رعایت هیچ گونه شرطی توسط ذی نفع موکول و منوط نبوده و بانک می بایست به محض مطالبه آن را کارسازی  و نسبت به پرداخت آن اقدام نماید.